1 mei 2018 was het op, ik kon niet meer. Ik kwam thuis te zitten met een burn-out. 2 jaar na mijn burn-out, hoe gaat het nu? Er is tijd verstreken en er is veel veranderd. Als je een korte update wilt wat er vooraf ging aan het moment dat ik thuis kwam te zitten? Dat kan! Ik heb de signalen (lees: alarmbellen) van een burn-out in wording beschreven. Ook in de update (+ video) van één jaar nadat ik thuis kwam te zitten met een burn-out beschrijf ik kort welke grote gebeurtenissen in mijn leven er aan vooraf zijn gegaan.
Twee jaar na mijn burn-out, hoe gaat het nu?
Nou ja, twee jaar na mijn burn-out het duurde natuurlijk een stuk langer dan vanaf het moment dat ik thuis kwam te zitten. De vraag die je jezelf en die anderen je stellen is of het al over is. Dat vind ik een vraag die erg lastig te beantwoorden is. Iets wat in jaren opeenstapeling ontstaan is gaat niet van de ene op de andere dag weer over. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik hersteld ben, maar ik ben absoluut niet meer dezelfde persoon als voor mijn burn-out. Er zijn ook zeker moment waarop ik voel dat mijn lichaam een hele duidelijke alarmbel laat af gaan om te zetten’ Stop, denk aan jezelf. Luister naar je lichaam!’. Daar naar luisteren lukt me steeds beter, maar niet altijd.
Wat is er veranderd in het afgelopen jaar?
In de onderstaande video geef ik een update hoe het nu met me gaat. Ik vertel wat er allemaal veranderd is en waar ik nog met regelmaat last ervaar. De mooiste verandering is in ieder geval dat ik inmiddels een opleiding heb gevolgd om zelf mensen met stressklachten te mogen coachen. Daarnaast ben ik ook tros op de lancering van mijn e-book waarmee ik mensen die nu herstellende zijn van een burn-out een handje op weg wil helpen om zich energieker te voelen.
Luister jij liever? Tijdens het maken van de video heb ik direct een podcast opgenomen. De anti-stress podcast is ook te vinden via Apple Podcasts en SoundCloud.
Ik vind het belangrijk om mijn persoonlijke verhaal te delen. Om zo anderen te laten zien dat het hier ook niet altijd top gaat. Als je nu herstellende bent hoop ik dat je de lat voor jezelf niet te hoog legt, ik hoop dat je door mijn verhaal inziet dat het tijd kost en mag kosten. Heb jij stressklachten? Laat het zo ver niet komen, je mag echt eerder aan de handrem trekken dan wanneer je lichaam het doet.
