Mijn prikkelbare darm syndroom en ik zijn niet altijd even goede vrienden. We maken elkaar het leven soms behoorlijk zuur. Eet ik te veel chips, friet en drink ik te veel biertjes dan blaast mijn buik zich op tot een pijnlijke ballon. Probeer ik met man en macht de stress in mijn leven te verlagen, maar lukt dat nog niet 1, 2, 3 dan heeft mijn buik geen medelijden en komt aanzetten met flinke krampen. Denk ik het zonnetje lacht, de lucht is blauw en dan ineens au, au, au. In bepaalde situaties is het voorspelbaar wanneer ik buikpijn ga krijgen. Soms is het ook totaal niet in te schatten en lijkt het alsof mijn buik het leuk vind mijn dag te verzieken. Hoe ga ik hier mee om en wat werkt voor mij wel en niet? Je leest het hier.
Welke klachten ervaar ik door mijn prikkelbare darm syndroom
Regelmatig heb ik een enorm opgeblazen buik. Het ziet eruit alsof ik al heel wat maandjes zwanger ben. Het borrelt meestal behoorlijk en het staat zo strak ik het idee heb dat de rek er op dat moment ook eigenlijk uit is. In periodes dat ik veel last heb gaat dit eigenlijk altijd gepaard met obstipatie. Dit kan wel een aantal dagen duren, zeker als ik op vakantie of in een vreemde omgeving ben. Uiteindelijk verdwijnt mijn eetlust en ga ik me somber en futloos omdat ik een hoop afvalstoffen bij me draag. Mocht je dit lezen tijdens het eten, sorry voor de smakelijke details. Heb ik dan geen glutenallergie of lactose intolerantie? Nee, dat is allemaal getest door de huisarts. In het verleden hebben ze verschillende testen gedaan, hebben we verschillende middeltjes geprobeerd. Ik heb het idee dat je de diagnose PDS krijgt als ze het eigenlijk ook niet meer weten, maar er niks heel heftigs te vinden is.
Voedingsmiddelen die ik beter over kan slaan
Als ik Chinees eet dan is buikpijn gegarandeerd. Ook gerechten met daarin veel knoflook en chili peper zoals pasta aglio olio zijn echt geen pretje. Alcohol drinken is geloof ik voor niemands buik goed. Alcohol droogt uit en dat vinden mijn darmen niet heel prettig. Ik probeer daarom altijd water naast een wijntje te bestellen of water tussendoor te drinken. Pizza’s ga ik meestal ook niet zo goed op, maar die van Magioni of zelf belegde bloemkoolbodem gaat dan weer stukken beter. Ik vermoed dus dat het met de hoeveelheid vet te maken heeft. Patat eten is Russisch roulette, bij minder vers vet is de kans op buikpijn groter. Daarom hebben we thuis een airfryer, minder stank, veel gezonder en minder buikpijn!
Stress is een grote boosdoener!
In de periode dat ik echt op mijn tandvlees liep, dat mijn hoofddoel van de dag ‘de werkdag overleven’ was keerde ik iedere dag terug naar huis met een enorm opgezette buik. Ik probeerde van alles. Een tijdje nam ik geen graan producten, probeerde het hoe het was met minder lactose, minder rauwe groente, geen koffie, alleen thee zonder cafeïne. Eigenlijk hielp het allemaal niet, maar toch hoopte ik de oplossing te vinden in een externe factor. Vanaf het moment dat ik thuis kwam te zitten waren mijn buikklachten nagenoeg verdwenen. Ik was totaal uitgeput, kon eigenlijk niks en bracht het grootste deel van de dag door op de bank, maar zonder buikpijn. Dat heeft me echt in laten zien hoe slecht langdurig overmatige stress niet alleen voor je geest, maar ook voor je lichaam is.
Wat helpt mij om te gaan met PDS?
Er zijn zoals je hierboven hebt gelezen bepaalde voedingsmiddelen die ik beter kan laten staan. Dat probeer ik dan ook te doen, maar natuurlijk eet ik ook wel eens een patatje en dan zie ik wel wat er van komt. Het gaat vaak vooral om een combinatie van factoren. En soms denk ik volledig in control te zijn, maar dan geeft mijn buik anders aan. Ik let er op dat ik het grootste deel van de week voedzaam eet. Voor mezelf heb ik bepaalde richtlijnen qua voeding waar ik me aan probeer te houden. Daarnaast probeer ik tijdig rust te nemen tussendoor. Eerst werken, dan direct sporten en dan uit eten betekent geen rust en dat zorgt voor een bepaalde mate van stress die de buikpijn kan triggeren. Heb ik een lange dag op het werk of moet ik een presentatie geven dan ligt mijn stresslevel iets hoger. Ik trek dan geen strakke jurk aan, omdat ik me dan niet comfortabel voel als ik last krijg en mijn buik uitzet. Dit zit ongetwijfeld dus ook een stukje tussen de oren. Verder drink ik regelmatig venkelthee en helpt even gaan liggen het allerbeste als ik eenmaal last heb. Het belangrijkste is denk ik proberen te luisteren naar de signalen die mijn lichaam me geeft. Het helemaal laten verdwijnen van de klachten dat is helaas nog niet gelukt. Ik denk dat mijn prikkelbare darm syndroom (helaas) toch een beetje bij me hoort.
Herken jij je in dit verhaal? En heb je een gouden tip?
Ik herken mezelf volledig in jouw verhaal .. sinds kort ben ik door de dokter ook als ‘lactose-intolerant’ bestempeld en daardoor vielen er alweer enkele puzzelstukjes in elkaar. PDS is geen pretje en helaas snappen mensen die het niet hebben, niet goed hoe alles in zijn werk gaat..
Vervelend dat je lactose intolerant bent, maar wel fijn dat je dit puzzelstukje gevonden hebt! Ik vond het ook een mooi onderwerp om het een aan het licht te brengen vanuit hoe het zich uit in het dagelijks leven. 🙂
Pingback: Mijn burn-out kwam niet als verrassing • Health by Hanneke