Je bekijkt nu Overwerken moeten we tot een minimum beperken

Overwerken moeten we tot een minimum beperken

De gemiddelde Nederlander werkt per week drie uur over, terwijl 80% van de mensen hier ontevreden over is. We doen het toch, want één op de drie geeft aan dat dit bij de bedrijfscultuur hoort. Mensen vallen met bosjes tegelijkertijd uit vanwege stressklachten. Toch blijven wij overwerken de normaalste zaak van de wereld vinden, waarom?

Wat is overwerken eigenlijk?

Als we het heel zwart-wit bekijken is overwerken alles wat jij doet voor je werk buiten de gestelde contracturen.  Wat ook bij werktijd hoort is dat mailtje in de avond, een appje in het weekend, je to-do’s doornemen aan de ontbijttafel en de presentatie van morgen nog even voorbereiden. Veel mensen zullen dit niet zo zien, maar jou ‘werk brein’ is daarmee even geactiveerd, je lichaam is in ieder geval verre van ontspannen. Het is dus geen vrije tijd. Dacht je eerst nog die drie uur, dat haal ik nooit. Inmiddels denk je er waarschijnlijk wel anders over.

De bedrijfscultuur en sociale druk

In het begin van mijn carrière dacht ik altijd ‘ja, maar ik heb vandaag tien minuten staan te praten, dus ik moet langer blijven’. Je blijft geen tien minuten langer, maar minstens twintig bang om er anders de kantjes vanaf te lopen. Dan ben je net niet klaar met je werk en maak je dit klusje even af. Zo begint het. Acht uur op een dag productief zijn kan niemand, moet je ook niet willen. Die praatjes bij de koffiemachine vallen gewoon binnen werktijd, die helpen je even ruimte in je hoofd te krijgen waardoor je vervolgens weer kan focussen. Er zijn veel bedrijven waar iedereen overwerkt, omdat het normaal is. Het gaat er dan helemaal niet om dat het werk niet tot morgen kan wachten, maar om dat niemand de jas aan durft te trekken omdat mensen dan een oordeel over je hebben.

Wat is redelijk?

Goede vraag, ook geheel afhankelijk van je functie en verantwoordelijkheden. Heb jij geen telefoon van de zaak? Laat je e-mail niet binnen komen op je privé telefoon, als er echt brand is dan bellen ze wel. Ik begrijp absoluut dat er functies zijn waarvoor dit anders is, je kunt er dan ook vanuit gaan dat de arbeidsvoorwaarden voor deze mensen anders zijn. Er is een telefoon en/of laptop van de zaak, maar zelfs dan zijn er eindtijden en heeft je telefoon niet voor niks een voicemail. Iets afmaken, omdat een deadline nadert of een avond blijven voor een vooraf aangekondigde belangrijke meeting, allemaal prima. Het is helemaal niet erg als het werk pieken kent, zolang er ook maar ruimte blijft voor dalen. Als het werkt het op bepaalde momenten ook toelaat om op een vrijdagmiddag eerder naar huis te gaan, zonder dat iemand je met de nek aankijkt.

De werkgever moet overwerken niet stimuleren

Door vaak en veel overwerken komt sport, ontspanning en het privé leven onder druk te staan. Komt in één van die drie een barst, dan heb je daar als werkgever op lange termijn ook gegarandeerd last van. De impact van even bellen, appen en mailen in het weekend wordt enorm onderschat. We staan tegenwoordig altijd ‘aan’ waardoor we moeilijker tot rust komen en meer last krijgen van stressklachten. Als ondernemer is je bedrijf jouw kindje, voor medewerkers is dat anders er zit een grens aan de belastbaarheid en de mate waarin iemand energie blijft krijgen van het werk. Vrije tijd waarin niet aan werk wordt gedacht heeft iedereen nodig. Door te zorgen voor een goede werk-privé balans wordt de kans op ziekteverzuim door stress lager. Is overwerk structureel nodig? Dan heb je gewoon te weinig personeel en zijn extra flexkrachten wellicht een betere oplossing dan overwerken.

Op tijd naar huis gaan is wat anders dan de kantjes er vanaf lopen!

Een medewerker die iedere dag om 17.15 uur de tas inpakt heb je in ieder bedrijf. In een aantal bedrijven waar ik in het verleden heb gewerkt werden er dan ook altijd grapjes over gemaakt. Degene die het hardste roepen, die waren er alleen niet die ochtend om 8.00 uur toen deze medewerker al braaf achter het bureau zat. Daarnaast vind ik dat er echt meer naar prestatie gekeken moet worden in plaats van naar aanwezigheid. Ik vind het belachelijk dat je credits krijgt wanneer je om 19.00 uur nog door de gang flaneert. Een medewerker die kwaliteit levert in de tijd die staat voor het werk wat gedaan moet worden en daarmee een goede werk-privé balans kan handhaven, die verdient credits!

Hoe bewaak jij de grens tussen werk en privé? Merk je een continue spanningsveld en zou je hier eens met iemand over willen sparren hoe je dat anders aan kunt pakken? Dat kan!

 

Liefs Hanneke

Volg me op Facebook | Twitter | Instagram | LinkedIn

Overwerken moeten we tot een minimum beperken

Bron: Radar

Dit bericht heeft 3 reacties

  1. Prestatie is zoveel belangrijker dan aanwezigheid! Ik heb laatst enkele nieuwsberichten gelezen over de 4-daagse werkweer, bv bij Microsoft Japan, waardoor productiviteit enorm steeg. Het bleek ook beter te zijn voor het klimaat, omdat er op vrije dagen geen lampen aanstaan, documenten worden afgedrukt, etc.

    1. Hanneke Kuipers

      Geloof ik helemaal, de zes urige werkdag lijkt me ook wel wat. Ik ben aan het einde van de middag lang niet meer zo scherp als aan het begin. Kun je nagaan als je dan nog een paar uur doorgaat, dat zorgt niet voor het verzetten van bergen werk. Ik hoop dat ook steeds meer werkgevers gaan kijken naar prestatie!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.