Wel of geen posts op social media gebruik tijdens een burn-out? Als je met griep in bed ligt lijken me foto’s van drie uitgebreide goed gestylde maaltijden op een dag niet zo op zijn plaats. Zit je thuis met een burn-out, dan wordt het een ander verhaal. Dan is het juist tijd om er op uit te gaan zo nu en dan. Van alleen maar binnen zitten ga je je zeker niet beter voelen. Social media gebruiken we tegenwoordig als openbaar dagboek voor onze hoogtepunten, wat deel je wel en wat niet tijdens een burn-out?
Social media is de mooiste versie van de werkelijkheid
Iets wat we niet moeten vergeten is dat we op social media altijd het mooiste stukje van de werkelijkheid laten zien. Wie zit er te wachten op een foto van jou in pyjama met dikke wallen?! Dus ook mensen met een burn-out delen de mooiste stukjes van hun leven op dat moment. Bedenk dat als je iets plaatst, maar vooral ook voordat je iemand veroordeeld. Zie jij een collega of een werknemer met een burn-out een foto van een verjaardagfeestje online zetten? Wees blij, van deze leuke momenten daar laden mensen van op.
Positieve energie door social media
Tijdens mijn burn-out was ik parttime in loondienst en had ik daarnaast een eigen bedrijf. De activiteiten van mijn bedrijf moest ik ondanks dat ik hier enorm van opbeurde stilleggen van mijn werkgever. Zo nu en dan een blogje en wat activiteit op Instagram mocht wel. Op Instagram deelde ik dan ook dat ik thuis zat en kreeg daar enorm veel reacties op. Mensen die hetzelfde hadden meegemaakt, mensen die zich afvroegen hoe weet je nou wanneer het genoeg is. Dit gaf mij steun, maar het deed me ook goed een ander steun te kunnen bieden door mijn ervaring te delen. Ik kan dan ook niet anders zeggen dat het gebruik van mijn Instagram heeft bijgedragen aan mijn herstel.
Dictatuur op mijn Instagram activiteiten
Toch had mijn werkgever hier op den duur een ander idee over. Ik mocht delen dat ik thuis zat, dat ik een burn-out heb allemaal prima. Echter mocht ik geen link naar mijn foto in een story plaatsen, wat dat is ‘wervend’ om likes te scoren. Ook mocht ik #PBP niet meer gebruiken, ik ben niet alleen coach van Personal Body Plan maar ook deelnemer. Juist tijdens die periode deed het bijhouden van mijn voeding en blijven sporten me heel erg goed.
Heb je wel eens een populair merk getagd? Kan je zo meer dan honderd likes opleveren, maar daar had deze ‘expert’ absoluut geen weet van. Het voelde voor mij alsof er iemand tegen me kwam zeggen ‘eerst een boterham met goed, dan een boterham met zoet‘ (een regel waar ik het overigens ook niet mee eens ben).
Bewust social media gebruik tijdens mijn burn-out
Ik was me zeker bewust van wat ik deelde, ik deelde geen feestjes om dat ik niet wilde dat mensen zouden denken dat ik de hele week maar feest zou vieren. Wat natuurlijk niet zo is, maar het blijft toch moeilijk te rijmen dat je met een burn-out wel naar de kroeg kunt maar niet kunt werken. Mijn reactie op het commentaar was dat ondanks dat ik een open account gebruik voor zoveel mogelijk mensen de stories van mijn Instagram hebt geblokkeerd. Niet alleen mijn collega’s maar ook mensen met dezelfde achternaam als die collega, de partners van wie ik de naam had onthouden. Daarnaast bleef ik me uiterst bewust van wat ik plaatste mochten ze me toch gevonden krijgen. In ieder geval zou een rondje met een nieuwe story bovenin dan geen trigger zijn om mij steeds maar in de gaten te houden. Natuurlijk had ik dat liever anders gewild en zijn de mensen die ik toen als collega’s had allemaal geweldige mensen die ik zelfs nog wel eens mis. Toch was het op dat moment het fijnste om even een muurtje voor mezelf te bouwen.
Ik draaide door van het vergrootglas op mijn social media
Op mijn Facebook account had ik nooit collega’s toegelaten. In mijn persoonlijke account blokkeerde ik alle collega’s, niet dat ik daar veel activiteit had. Toch wilde ik deze mensen daar ineens niet meer in toelaten. Uiteindelijk ging het nog een stapje verder. Tegen de tijd dat ik weer ging reïntegreren stond er een festival op de agenda. Ik had me de de dagen hiervoor rustig gehouden en ook de dagen erna niks gepland. Ik had er zo veel zin in even dansen en niet nadenken, hoe groot de ‘kater’ ook zou zijn. Toch knaagde het aan me, wat als ik een collega tegen zou komen? Ik speurde het Facebook event af namen van collega’s en mensen met gemeenschappelijke vrienden. Gelukkig kwam ik niemand tegen en kon ik het die dag ook wel aardig los laten. Toch maakte het mij een beetje gestoord dat mijn social media zo in de gaten gehouden werd, want wie doet dat nou duizenden bezoekers en geïnteresseerden van een event analyseren?! Dit hele gedoe (want een ander woord kan ik er niet voor verzinnen) kostte me enorm veel energie.
Doe waar jij je goed bij voelt
Ik kan echt beamen dat het gebruik van social media je enorm goed kan doen. Je hoeft helemaal geen zielig verhaal te delen, maar geef openheid. Mensen die al een tijdje niks van je vernemen begrijpen direct waarom niet. Wat ik het meest bijzondere vond is hoeveel mensen eigenlijk met dezelfde problemen hebben geworsteld of worstelen. Door te delen wordt de last minder zwaar, voel jij dat je niet de enige bent of zet je een ander aan het denken. Het allerbelangrijkste is, doe waar jij je goed bij voelt. Delen of niet delen, de keuze is aan jou. Ook met wie je wat deelt is aan jou. Voel je niet schuldig al je collega’s even geen toegang meer te verschaffen tot jouw persoonlijke accounts. Het is jouw leven, jij bepaald wie er in jouw cirkeltje mag komen. Luister naar je hart, want niemand weet beter wat goed voelt dan jijzelf!
Aan alle werkgevers, probeer je in te leven wat social media gebruik tijdens een burn-out kan brengen voor de werknemer. Ga er over in gesprek, maar houdt iemand niet zó in de gaten. Dat is als we de AVG er op na slaan ook niet toegestaan.
Laten we vooral niet vergeten dat een werkgever en werknemer hetzelfde doel hebben en dat is herstel!
Volg me op Facebook | Twitter | Instagram | LinkedIn
